Onthoud de getallen 78 en 66.

Dat zijn namelijk blijkens een wetenschappelijk onderzoek de percentages over het inzicht in de biologische huishouding in de natuur van een oerwoud; ecologie gaat daarover, weet ik als landschapsecoloog.

Een studie, waarbij een inheemse gemeenschap in het dorp Doussala werd ondervraagd – we hebben het dan over de oerwouden van Gabon, hoog in de oksel van de Afrikaanse Westkust – toont aan dat deze dorpsbewoners gemiddeld 732 verschillende interacties tussen planten en fruitetende dieren (van olifanten tot vleermuizen) kenden. Sommige lokale bewoners wisten maar liefst 2.700 interacties op te noemen. In vergelijking met academische literatuur, die wij wereldwijd verzamelen, bleek dat 34% van de interacties alleen bekend was bij deze lokale gemeenschap. Daarnaast bleek 22% van de interacties alleen bekend in academische bronnen; en de resterende 44% van de kennis was bij beide groepen bekend. Vandaar de stand 78 voor Doussala versus 66 voor alle ecologen in de wereld.

Achtergrondinformatie en wat kunnen we hiervan leren?

Tijdens het onderzoek werd ontdekt dat de lokale bevolking van het dorp Doussala een uniek inzicht had in het gedrag van veel dieren. Zo werden voor gorilla’s 254 plant-interacties geregistreerd, waarvan er 37 alleen bekend waren bij de lokale bevolking maar niet in onze academische literatuur. Ook werden er 222 interacties geregistreerd voor bosolifanten, waarvan er 33 alleen in de lokale kennis bekend waren. Lokale bewoners wisten ook meer over interacties van soorten waarvan ‘ons’ niet bekend was dat ze fruit aten, zoals de bosbuffel, de mangoeste, de python en de reuzenpangolin.

Inheemse kennis blijkt dus weer eens van onschatbare waarde, maar wordt – historisch gezien – ondergewaardeerd. Deze bevindingen benadrukken de noodzaak om lokale kennisbronnen te integreren met academische literatuur om de complexiteit van ecologische netwerken beter te begrijpen. Dit zou volgens de egocentrische onderzoekers met name waardevol zijn in afgelegen gebieden, waar wetenschappelijk onderzoek duur en mogelijk gevaarlijk is. De onderzoekers bepleiten overigens ook ònze kennis te delen met inheemse gemeenschappen.

Zou dit voor ons met onze mondiaal gedeelde academische kennis een les is bescheidenheid zijn? Welnee, alleen degenen die InterPressService of DeWereldMorgen op 14 december lazen, hebben hier weet van en dan ook nog zolang als dat duurt…

Bron: “Inheemse bevolking weet meer over de natuur dan de wetenschap” door InterPressService via DeWereldMorgen op 14 december 2021.