Naar een oud Nederlands gezegde zouden we de wereld kunnen verbeteren door bij onszelf te beginnen. Dat klinkt begrijpelijker dan het is. Want waar begin ik dan?

Het begint volgens mij met informatie. Geen mens is vrij van invloed door wat hem of haar voorgespiegeld wordt over wat er in de wereld aan belangrijke gebeurtenissen voorvalt. En met jarenlange ervaringen op het gebied van public relations is elke organisatie tot de tanden gewapend. Wat een overheid of bedrijf ook doet, in de media zullen en moeten positieve berichten over het bedrijf of die overheid verschijnen. En er zijn talloze manieren om de waarheid te spreken, en kwalijke gebeurtenissen of ernstige negatieve gevolgen toch onderbelicht te laten. Of media-aandacht te beperken door er het zwijgen toe te doen. Zo wordt u en mij een valse wereld voorgespiegeld met halve waarheden, leugens en waargebeurde verhalen. Hoe kan ik in zo’n doolhof er aan bijdragen de wereld te verbeteren? Ik geloof dat we het kunnen! We beschikken immers over ‘een geweten’. We hebben immers gevoelens over ‘rechtvaardigheid’. Dat zijn ook een aspecten aan het mens-zijn.

In mijn ‘Achtergrond’ op deze website (klik hier om er een kijkje te nemen) schrijf ik pacifist te zijn; ijveraar voor wereldvrede. Met ‘verbeter de wereld en begin bij jezelf’ schiet wereldvrede natuurlijk niet erg op. Al tijdens de Tweede Wereldoorlog werd dat inzicht breed gedeeld: het idee voor een permanente alliantie, die wereldvrede als belangrijkste doel heeft, kwam voort uit de zogenaamde ‘Verklaring van Moskou’. Deze verklaring werd in 1943 door ‘de geallieerden’ getekend. Hieruit ontstond later de Verenigde Naties (VN). Vrijwel elk internationaal erkend, onafhankelijk land is nu lid van deze organisatie, die 193 lidstaten kent.

Helaas is met die Verenigde Naties een en ander mis. Tijdens vredesmissies beperkt een logge bureaucratie het doen wat gedaan moet worden. Er is een cultuur van volledig naar de letter van een mandaat handelen. Elk bevel dat vredesmilitairen van de VN krijgen, wordt eerst overlegd met de eigen regering. Het probleem met die regeringen is dat die koste wat kost geen lijkzakken teruggestuurd willen krijgen en verbieden daarom vaak gevaarlijke operaties of nachtelijke patrouilles. Daardoor worden de vredesmilitairen vaak gezien als ‘slap’ en hun missie als ‘een grap’. Geweld om burgers, die bedreigd worden, te beschermen wordt met te grote terughoudendheid ingezet. Vredesmilitairen gedragen zich al doende meer als een overbodige gast, dan als orde-handhaver. Er heerst een alomtegenwoordige angst om te zeggen waar het op staat. Missieleiders zijn bang voor de gevolgen van een slechtnieuws-rapport aan het hoofdkantoor in New York. Zij zijn bang voor hun eigen carrière en bang voor de politieke gevolgen van kritiek op troepen uit een bepaald land. En slechts een schamele 4,2% van de militairen op vredesmissie is vrouw, terwijl om geruchten op te vangen en om eerste hulp te verlenen juist vrouwen nodig zijn. Daar waar geweld tegen vrouwen een van de grootste problemen is, heb je vrouwen nodig om met slachtoffers te spreken.

Bovendien vindt de VN, dat afhankelijk is van geld dat donorlanden ter beschikking stellen, structureel slechts een dekking van 25 tot 30% voor haar projecten. Met uitschieters tot 46% (Burkina Faso) en 0% (Ethiopië). De Europese Unie is wel van plan € 8.000.000.000 de komende 5 jaar te besteden aan Europees ‘antimigratiebeleid’; voor wereldvrede niet, maar daarvoor is wel geld beschikbaar.

Kortom, hoewel het geen zoden aan de dijk zal zetten, zit er toch niets anders op zelf te doen wat ik kan om wereldvrede te bereiken.
Wat doet u?

Bronnen: http://www.europa-nu.nl en https://nl.wikipedia.org op 14 augustus 2016, “Wereldvrede begint met een klap in het gezicht (en de ballen om die uit te delen)” door Maite Vermeulen in De Correspondent via https://decorrespondent.nl op 12 augustus 2016 en “De verkeerde mensensoort, Het failliet van de internationale hulpverlening” door Linda Polman in De Groene Amsterdammer via http://www.groene.nl van 22 juni 2016.

___________________________________
* In hoofdstuk I ‘Doelstellingen en beginselen’ van het ‘Handvest van de Verenigde Naties’ bepaalt Artikel 1 samenvattend:
· De internationale vrede en veiligheid te handhaven.
· Tussen de naties vriendschappelijke betrekkingen tot ontwikkeling te brengen.
· Internationale samenwerking tot stand te brengen bij het oplossen van internationale vraagstukken van economische, culturele, humanitaire of sociale aard, alsmede bij het bevorderen en stimuleren van eerbied voor de rechten van de mens en voor fundamentele vrijheden voor allen, zonder onderscheid naar geslacht, godsdienst, ras of taal.
· Een centrum te zijn voor de harmonisatie van het optreden van de naties ter verwezenlijking van deze gemeenschappelijke doelstellingen.