Hoewel ‘trust’ geassocieerd wordt met ‘vertrouwen’, worden ‘trustkantoren’ meestal geassocieerd met louche praktijken. Dat komt doordat een ‘trust’ weliswaar met ‘vertrouwen’ vertaald kan worden, maar ook een Angelsaksische rechtsvorm is: wie vermogen in een ‘trust’ stopt, vertrouwt dat geld toe aan derden. Deze derden zullen volgens overeengekomen voorwaarden moeten handelen. Daarnaast kan een ‘beschermer’ worden aangesteld die deze derden controleert.

Hoewel dit een mooie basis legt voor een misdaadfilm, waarin een doortastende ijzervreter alle boeven overwint, werkt een ‘trust’ net als onze banken: ons inkomen gaat naar een bank, die wij ons ‘vertrouwen’ geven. Die bank beheert ons geld en doet er allerlei akelige dingen mee zoals investeren in de bruinkoolindustrie, gentechnologie, kernenergie, kinderarbeid, olie-industrie, tabaksindustrie, slavernij, steenkolenindustrie en de wapenindustrie. Wanneer ik iemand met een oranje betaalpas zie pinnen, denk ik: “Die heeft sinds het opheffen van de Postbank nooit meer nagedacht.” Wanneer banken openbaar maken waarin zij investeren, zijn dat doorgaans maatschappelijk verantwoorde projecten. Hoe dan ook, wanneer wij een bank ons geld toevertrouwen is dat een ‘trust’.

Vandaag meldt NRC Weekend weer Nederlandse betrokkenheid bij corruptie: 2 Spaanse politici van regeringspartij Partido Popular worden verdacht van het omkopen van ambtenaren in Algerije met
€ 1.600.000 toen ze werkten als lobbyist voor een bouwconcern. De bedoeling was 2 bouwopdrachten binnen te halen. Om het omkopen gedaan te krijgen stortten zij naar verluidt geld via een Nederlandse BV, waar trustkantoor IMFC eigenaar van was, naar Algerije. De Spaanse onderzoeksrechtbank in Madrid beweert dat zeker een deel van het smeergeld via het Nederlandse Castelino BV naar Curaçao werd doorgesluisd en vervolgens als cash in Algerije terechtkwam.

Los ervan dat dit Castelino BV in de wereld van het grote geld geen naam mag hebben – immers met 1,6 miljoen aan corruptie maakt niemand in die wereld indruk – ga ik me toch maar eens oriënteren op een bank die helemaal niet investeert, maar geld verdient door geld te vragen voor zijn dienstverlening.

Bronnen: “Corruptie Spaanse politici via Nederlands trustkantoor” door de redactie ‘Economie & Politiek’ van Het Financieele Dagblad via http://fd.nl en “Nederlands trustkantoor faciliteerde Spaanse corruptie” door NRC Handelsblad via http://www.nu.nl en https://nl.wikipedia.org; alle drie op 13 augustus 2016 en “Bunq: ‘WhatsApp voor banken’” Wouter van Noort van NRC Handelsblad via https://www.nrc.nl op 25 november 2015.