Het laatste wat ik van haar meen te weten, is dat zij gezegd zou hebben: “Er is geen rechtvaardigheid onder bezetting.” Dat had zo uit de Tweede Wereldoorlog kunnen komen, maar komt het niet. Aan het woord was namelijk de inmiddels 17-jarige Ahed Tamimi, vlak voordat ze werd afgevoerd.

In de voorbije weken had haar advocaat Gaby Lasky reeds aangekondigd de verdediging van Ahed Tamimi te gebruiken om de illegaliteit van de bezetting en van de militaire uitzonderingsrechtbanken te bepleiten. Gezien de enorme internationale aandacht voor haar zaak heeft Israël wellicht een uitweg gezocht om het gezichtsverlies te minimaliseren. Lasky is nu met haar cliënte overeen kunnen komen om schuldig te pleiten voor 4 van de 12 beschuldigingen. De rechtbank zal haar daarvoor een gevangenisstraf van 8 maanden opleggen en een boete van 5.000 shekels (€ 1.166). Dat is één maand korter dan de Israëlische soldaat moest uitzitten, die een volstrekt weerloze, ongevaarlijke Palestijn standrechtelijk executeerde (die naar verluid alleen gestraft werd, omdat zijn daad gefilmd was en via internet ‘viraal’ ging). Haar tijd in voorarrest zal, tegen de gewoonte van Israëls militaire rechtbanken in, meetellen, zodat Ahed Tamimi ‘al’ begin juli 2018 kan vrijkomen. Verder krijgt zij een proeftijd van 3 jaar. Door het opleggen van deze ‘straf’ bevestigen de Israëlische autoriteiten overigens wel dat zij geen respect hebben voor de rechten van Palestijnse kinderen en dat het nog aan de intentie ontbreekt hun discriminerende beleid te stoppen. Formeel moet de rechter deze beslissing nog nemen.

Ondertussen blijven nog steeds meer dan 350 andere minderjarige Palestijnse kinderen, met een minder opvallende haarbos, opgesloten in omstandigheden die alle internationale verdragen en de eigen Israëlische wetgeving overtreden:
· Minderjarige Palestijnse kinderen worden aangehouden tijdens nachtelijke bestormingen, ook al is hun aanhouding overdag ook mogelijk.
· Zij worden uit de bezette gebieden gehaald en naar gevangenissen in Israël gebracht, wat een overtreding is van de Conventies van Genève over het oorlogsrecht.
· Ze worden ondervraagd zonder de aanwezigheid van een ouder of een door de familie aangewezen vertrouwenspersoon, wat eveneens een overtreding is van internationale verdragen en van de eigen Israëlische wetgeving.
· De militaire bezettingsrechtbanken laten geen getuigen à décharge toe.
· Ze gebruiken geheim bewijsmateriaal dat niet door de verdediging kan worden beoordeeld.
· Bekentenissen, ondertekend door minderjarige kinderen tijdens hun gevangenschap, worden aanvaard als bewijs, hetgeen eveneens een zware schending van de internationale verdragen over de rechten van het kind is. Ook Israël zou zich aan dit verdrag houden, maar doet dat dus kennelijk niet.
De militaire rechtbanken vonnissen Palestijnen overigens over de hele lijn in bijna 100 % van alle zaken: ‘schuldig’.

Door deze uitzonderings-deal met de advocaat van Ahed Tamimi geeft Israël kennelijk toe aan de druk van een internationale campagne voor haar vrijlating, die nog steeds toeneemt en in steden over heel de wereld – met uitzondering van Nederland dat zich druk bezig houdt met ‘belangijker’ zaken – tot acties, betogingen en petities blijft leiden. Ik juich deze internationale druk van harte toe. Nee, niet om Israël een hak te zetten! Nee, omdat ik bijzonder trots ben op de mensheid, waartoe ik ook behoor, dat ‘we’ na voorbereidingen tijdens de Tweede Wereldoorlog vlak daarna, dat wil zeggen: in West-Nederland was de oorlog nog anderhalve week gaande, in staat zijn geweest een organisatie als de Verenigde Naties op te tuigen; een organisatie die eerst een universele verklaring over de rechten van de mens opstelde, die breed door naties ondertekend en geratificeerd is. Jammer genoeg laat het naleven te wensen over maar mijn trots op de mensheid van toen is er niet minder om. Vervolgens liet de VN nog negen kernverdragen*, die breed ondertekend en geratificeerd zijn, het licht zien.

Met de publiciteit rondom deze fotogenieke Ahed Tamimi raakten miljoenen mensen over heel de wereld ineens en voor het eerst goed geïnformeerd over een realiteit van de Israëlische bezetting en van de manier waarop Palestijnse kinderen in een flink aantal gevallen worden mishandeld onder verantwoordelijkheid van de huidige Israëlische regering.

Internationale druk om een rechtvaardiger wereld te bereiken helpt, dus op naar een vrediger wereld…

Bronnen: “Israël laat onder internationale druk Ahed Tamimi vrij binnen vier maand” door Lode Vanoost via DeWereldMorgen en “Israel/OPT: Palestinian child activist Ahed Tamimi sentenced to 8 months in prison” via Amnesty International (amnesty.org/en); beide op 21 maart 2018.
___________________
* De 9 kernverdragen van de VN zijn volgens het College voor de Rechten van de Mens:
· Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (IVBPR)
· Internationaal Verdrag inzake de bescherming van de rechten van alle migrerende arbeiders en hun familieleden (CMW)
· Internationaal Verdrag inzake de rechten van het kind (CRC, ofwel Kinderrechtenverdrag)
· Internationaal Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van rassendiscriminatie (CERD)
· Internationaal Verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten (IVESCR)
· Internationaal Verdrag tegen gedwongen verdwijningen (CED)
· Internationaal Verdrag voor de uitbanning van alle vormen van vrouwendiscriminatie (CEDAW, ofwel Vrouwenverdrag)
· Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap (CRPD)
· Verdrag tegen foltering en andere wrede, onmenselijke of onterende vormen van bestraffing (CAT)