In Nederland zijn officieel kerk en staat gescheiden, net als de uitvoerende, rechtsprekende en de wetgevende macht. We zouden meer met elkaar en de buitenwereld in harmonie zijn, wanneer we ook officieus kerk en staat gescheiden wisten te houden, net als de drie genoemde machten van de trias politica.

En we gaan het hier niet hebben over de onterecht als zondebok opgeworpen moslims of de polen die ‘onze’ werkgelegenheid bedreigen. We gaan nog verder, want we gaan het hier hebben over de nieuwe oudtestamentische religie “Het Gouden Kalf” van de economische groei, waarvan velen denken dat die uitkomst zal bieden, en de markt, die alles voor ons goed zal maken.

Immers, nu we 60 jaar na het Verdrag van Rome de balans van de Europese Unie kunnen opmaken, zien we – naast nog veel meer en ook veel goeds – ook
voortdurende besnoeiingen op publieke gelden,
het uithollen van het democratisch gehalte van nationale parlementen,
heimelijke handelsverdragen,
hekken,
een militair geënt buitenlandbeleid met gedwongen migratie en vernielingen als gevolg,
muren,
prikkeldraad,
systematische aanvallen op de rechten van burgers in het bijzonder van etnische minderheden, migranten, vrouwen en werkenden (je zult maar een zojuist ingeburgerde Nederlands-Irakese schoonmaakster zijn…),
toenemende privé-schulden en beperkte overheidsschulden,
politieke beslissingen die tegen de sociale meerderheid ingaan,
heimelijke verdragen en
verlies van volkssoevereiniteit.
Volgens de Europese religie biedt alleen een neoliberale Unie uitkomst als die gesteund wordt op ‘Fort Europa’ en de ‘Wet van de markt’. CETA, TiSA en TTIP staan als voorlopige finishing touch-hoogmis in de steigers.

De hogepriesters van deze godsdienst, die profijt hebben van de status quo en hun rijkdom in rap tempo zien toenemen, sporen degenen die moeten leven van inkomen uit werk aan geduld en vertrouwen te hebben. Ze zullen de als benoemde zondebokken of werkgelegenheidsbedreigende vreemdelingen aanpakken wanneer wij hen alle macht geven. Alsof daar de problemen vandaan komen, wat zij niet komen. Het probleem ligt bij de politiek die rijken rijker maakt en armen armer*. De hogepriesters daarentegen beloven de vreemdelingen aan te pakken, ook wanneer zij zich beschaafder gedragen dan wie hier geboren is en getogen; de minste verdachtmaking zoals accent, hoofddoek of huidskleur is genoeg voor hun ondoordachte nationalistische no nonsense-ideeën. Dat er een belang voor de hogepriesters is werk schaars te houden en rechten en plichten met het flexwerken in een verschrikkelijke onbalans te brengen (en te houden) vertellen zij er niet bij: “Je moet het kort houden, want het volk wil snel voetbal kijken of een ander politiek inhoudsloos vermaak op televisie zien.” In dat laatste hebben ze – vrees ik – gelijk, maar niet in wat zij zeggen dat er geen alternatief is voor hun religieuze politiek, die Het Gouden Kalf aanbidt, en dat ‘iedereen dat begrijpt’. Voor het verband tussen hun gedrag en de opkomst van partijen met standpunten die indruisen tegen alle op vrede en vredig samenleven gerichte VN-verdragen zijn zij blind. Of daarin zijn zij niet geïnteresseerd zolang de wet van de markt zijn werk maar kan doen en zij daar goed garen bij spinnen. Er moet vooral meer geld naar Agressie (door hen aangeduid met ‘Defensie’; bescherming waartegen?)

Gelukkig voor bezorgde mensen zoals ik dat er op 22 april aanstaande in Madrid een conferentie gehouden wordt met als titel van haar manifest:

“Bruggen, geen muren”

Het manifest is getekend door een hoop hoopvolle activisten, leden van politieke partijen, onderzoekers, sociale bewegingen en vakbonden. Hier in Nederland zullen we er via onze media weinig over horen, vermoed ik.

Klik hier voor de website van de conferentie, of hier voor het hele manifest in het Nederlands**.

Bronnen: “Noam Chomsky, Yanis Varoufakis en vele anderen: “Wij willen geen Europa van muren, maar van bruggen”, vertaling van het manifest voor de grote Europese conferentie om krachten te bundelen voor een ander Europa, via de website van DeWereldMorgen en “Vermogen of verdienste? Economie column” door Dirk Bezemer in De Groene Amsterdammer; beide op 19 april 2017.
______________________
* De Gini-coëfficiënt voor besteedbare inkomens, die gemeten wordt op een schaal tussen de uitersten 0 (iedereen verdient evenveel) en 1 (één persoon krijgt al het inkomen), is hier met een waarde van 0,28 relatief laag, en bovendien stabiel. Zo zien we onze samenleving graag: rijk, maar rechtvaardig. In Nederland reageren we vooral met ontsteltenis over de boze buitenwereld en tevredenheid over eigen land. Beleid ten aanzien van ongelijkheid wordt door de VVD weggezet als onnodig. Halbe Zijlstra verklaarde onlangs dat hij wel klaar is met nivelleren.
Toch worden in Nederland rijken rijker en armen armer. Er is dus een reden te geloven dat de ongelijkheid in Nederland juist uitzonderlijk groot is. Dan hebben we het over vermogens, welteverstaan, niet over inkomens. De Gini-coëfficiënt voor vermogen is volgens ons Centraal Planbureau 0,90 – hoger dan in de Verenigde Staten van Amerika, en stijgend!
Alman Metten van de Universiteit van Amsterdam becijferde dat het vermogen van Nederlandse miljonairs (2 % van alle huishoudens) 25 maal zo groot is als het vermogen van de onderste helft van de huishoudens; 3 jaar geleden was dat nog 14 maal zo groot.

** ‘Comité Ander Europa’ is een samenwerking van Nederlandse en Vlaamse linkse activisten met diverse achtergronden, maar verenigd rond dezelfde overtuiging en bekommernis: de Europese Unie (EU) is niet het Europa dat we willen, integendeel, het is een ondemocratische politieke structuur, die grotendeels aan de controle van burgers en zelfs van nationale parlementen ontsnapt, en die haar illegitieme macht aanwendt om een neoliberale agenda door te drukken. De EU behartigt de belangen van de grote bedrijven, niet het algemeen belang; ze vertegenwoordigt de wereld van het kapitaal, niet die van de arbeid. De EU wil dat een half miljard mensen zich schikken naar de “wetten van de markt”, terwijl wij een Europa willen waar de economie zich schikt naar democratisch vastgelegde wetten.