“Als je een wandaad wilt verhullen, bewees Shakespeare al, moet je er nog één plegen, en nog één… tot je een absurd, verward web hebt geweven”, vertelt de Griekse oud-minister van Financiën Yanis Varoufakis. “Zo begon ook dit debacle. Berlijn en Parijs stelden via de lening [aan Griekenland; GjH] hun [eigen; GjH] banken veilig – zonder aan later te denken. Maar voor het akkoord van de parlementen, ontdekten ze, was hardheid richting de Grieken nodig. Dus bracht Berlijn het IMF aan boord, de dwingeland van noodlijdende landen, om ons ’s werelds grootste besparingen ooit op te leggen. Toen IMF-analisten hun chefs inlichtten dat er een mislukte staat zou ontstaan, werd hun gezegd te zwijgen en de ‘juiste’ uitslag op schrift te voorspellen.”
De economie was in 2012 al bijna met 25% gekrompen. “De trojka [van ECB, EU en IMF; GjH] raakte in paniek”, zegt Varoufakis. “Om de fouten te maskeren, schreef ze een 2de lening uit en creëerde ze een kleine speculatiegolf die ze tot ‘het Griekse succes’ doopte, om te veinzen dat het programma deugde. Waagde je het een fiasco te noemen, dan zei de trojka dat Athene het niet goed doorvoerde, wees ze met moraliserende vinger naar de Griekse pensioenen, de onwaardige werkers, de omkoperij en andere Griekse gebreken die uiteraard bestaan, maar er in dit geval niet toe doen.”
Toen het journaal de ‘Griekse redding’ meldde, begreep de Duitse onderzoeksjournalist Harald Schumann dat er méér speelde. Schumann had voor dagblad Der Tagesspiegel sinds de val van Lehman Brothers over het geldsysteem geschreven. Hij wist zodoende van de Duitse miljarden in Griekenland, die gevaar liepen; de bankenredding werd verbloemd door hem te framen als ‘Redding van Griekenland’. De machtsgreep in Griekenland wordt door geen enkel EU-verdrag ondersteund, weet Schumann. “Het is“, volgens hem, “een volstrekte verachting van democratie.”
Het Griekenland van vóór de trojka was mogelijk een halve oligarchie, sinds mei 2016 is in de bakermat van de democratie ‘olicharchie’ dè staatsvorm geworden. Het parlement nam toen – na de gangbare chantage – een wetsvoorstel van 7.000 pagina’s aan en richtte zo het door Schäuble verlangde ‘Superfonds’ op, dat bijna al het staatsbezit onder de hamer brengt. Wie door het digitale portfolio bladert, komt langs eilanden, gasbedrijven, gokkantoren, jachthavens, kastelen, postkantoren, spoorwegen, stadions, stranden, viaducten, villa’s, vliegtuigen, warmwaterbronnen en waterbedrijven; alles ging in de uitverkoop. Slechts op papier is het oogmerk van het privatiseringsfonds nobel: ‘Een zo hoog mogelijke opbrengst voor de Helleense Republiek.’ In de memoranda staat dat ‘vlugge verkoop tegen dumpprijzen’ onwenselijk is, maar precies dàt is gaande. En hoewel de Griekse premier Alexis Tsipras bedong dat 25% van de opbrengst naar Griekse investeringen zou gaan, is dat in een latere versie verwijderd.
Een Grieks primair begrotingsoverschot (vóór rentebetaling) is voor de trojka bovenal van belang, schrijft de Amerikaans auteur en econoom Joseph Stiglitz in ‘De euro’, want “crediteurlanden als Duitsland willen hun geld terugzien”. Alleen door dat overschot kan Athene steeds aflossen. De trojka verlangt dan ook 3,5% meer inkomsten dan uitgaven, wat nu een ongekend hoog percentage is. Onvermijdelijk verstikt dat de Griekse economie, maar Berlijn, Den Haag, Parijs en Washington zijn er tevreden mee.
Intussen belandde de haven van Piraeus voor een schijntje in handen van een Chinees staatsbedrijf,
de spoorwegen zijn nu, eveneens voor een schijntje, van de Italiaanse overheid.
Ook Duitsland vaart er wel bij: staatsonderneming Fraport nam 14 regionale vliegvelden over. Syriza hield de verkoop tegen, maar Berlijn nam hem op in het 3de memorandum en dus was de overdracht bezegeld. Fraport en de Duitse staat als aandeelhouder verdienen er miljarden aan.
Zo gingen Piraeus, de Griekse spoorwegen en 14 Griekse vliegvelden van overheidshanden in andere overheidshanden.
De grootste voordelen gaan naar de oligarchen. Dimitris Melissanidis, bijvoorbeeld, nam met een Grieks-Tsjechisch consortium het staatsgokkantoor Opap over voor 2/3e van de marktwaarde. Reden voor verkoop was er niet; Opap draaide winst.
Anderhalf jaar verzette Syriza zich tegen de verkoop van het oude vliegveld van Athene aan Spyros Latsis, ’s lands grootste zakentycoon, die onder meer de Eurobank bezat. De herkapitalisatie van die bank had de Griekse staat al eens € 13.300.000.000 gekost. De luchthaven wil Latsis omvormen tot een privé-stad van weelde, met een zevensterrenhotel. Ook ditmaal dreigde de trojka een tranche van € 7.500.000.000 niet uit te keren als Elliniko niet vlug werd geprivatiseerd. Dus zette Tsipras zijn handtekening, wat € 915.000.000 opleverde – ongeveer 1/3 van de waarde.
Een dubieuze rol speelde de trojka ook bij de verkoop van 28 staatsgebouwen, zoals belastingkantoren, ministeries, politiebureaus aan onder andere dezelfde Eurobank van diezelfde Latsis. De Griekse overheid ontving er € 260.000.000 voor en huurt de panden 20 jaar lang terug voor een veelvoud daarvan. De schade, volgens een officier van justitie: € 600.000.000.
Dit is het Griekenland van 7 jaar onder de trojka. Het is een neergang zonder einde, met dramatische gevolgen – duizenden stierven een onnodige dood, die terug te voeren valt op de afgedwongen besparingspolitiek.
Rond 1600, in de tijd dat William Shakespeare leefde en schreef, was de wereld ietsje anders. Inmiddels hoef je een misdrijf niet meer te verhullen door een ander misdrijf te plegen. Inmiddels, met de huidige massamedia tot je beschikking en een immens gebrek aan interesse, kennis en kunde bij de buitenwacht kun je met wat macht de door jou gepleegde misdrijven voor de bühne doen verheffen tot een daad van liefde; liefde uit mededogen voor het Helleense volk. Aan de rijken en grootbedrijven het leven en alle rest van de mensheid in de schuldenslavernij is de norm geworden binnen het beschaafde Europa. Zo’n 60% van de gehele mensheid moet eraan geloven; dit is de norm.
Lees het hele artikel via deze link.
Bron: “Een verkapte Europese coup; onderzoek: De trojka in Athene” door Edward Geelhoed in DeGroeneAmsterdammer op 29 november 2017.