Zo, de donkere dagen voor de kerst zijn achter de rug. De dagen worden weer langer en we kunnen inmiddels ook op het verloop van de laatste feestdagen van 2021 terugkijken. Nu, na een paar weken van traditie, kunnen we weer verder met onze dagelijkse levens. O, voor ik het vergeet:

blijf gezond, geniet en zorg goed voor wie je dierbaar is

Ik hoop toch van harte dat we, aangezien het de jaren hiervoor niet gebeurd is, dit jaar met elkaar getuigen kunnen zijn van een trendbreuk met ons gemeenschappelijk verleden. Dat we op basis van ethiek met elkaar om gaan gaan en dat op basis van ethiek politiek bedreven gaat worden.

‘Ethiek’, ja ik weet dat dat een moeilijk begrip is. Ik bedoel ermee dat we, net voordat we tot handelen overgaan, ons kritisch bezinnen of ons voorgenomen handelen het meest juiste is om in de gegeven situatie te doen. Dat we de gevolgen van ons doen en laten van te voren proberen te overzien en wanneer we dan toch de daad bij het woord voegen de volle verantwoordelijkheid op ons durven nemen – en nemen –  voor hetgeen we gedaan, gelaten of gezegd hebben. Dat we nooit meer iets hoeven te verzwijgen over wat we gedaan hebben omdat we eerlijke, oprechte keuzes hebben gemaakt. Misschien achteraf toch niet (helemaal) goed, maar dat we op basis van de toen beschikbare informatie op het moment van handelen wel deden wat werkelijk het meest juist leek.

Het wordt een genot om in de spiegel te kijken

En dat we dat in ons eigen leven, op school, thuis, onder familie, vreemden en onder vrienden of op onze vrijetijdsbesteding of op ons werk gaan handelen met de oprechte bedoeling het werkelijk-juiste te doen, en dat ook degenen die meer aan de touwtjes trekken dat gaan doen; wars van het minste zelfzuchtig eigenbelang of kokerdenken; telkens proberend voor de gemeenschap, waarvan ze deel uitmaken, en voor hen die van hen afhankelijk zijn en voor hen die – hoe indirect ook – gevolgen van hun handelen ondervinden, het meest juiste te doen wat mogelijk is.

Op naar een wereld waarin volgens mij iedereen wel zou willen leven…