De oorlog (beter) verklaard

Ongehinderd door voorkennis heeft ‘satan Vladimir Poetin’ op 24 februari van dit jaar zijn gedemotiveerde (en daardoor zwakke) leger het bevel gegeven Oekraïne binnen te vallen, viel het zijn soldaten tegen dat ze daar niet hartelijk op de thee uitgenogdigd werden en laat ‘dat monster’ daar (oorlogs-)misdaad na (oorlogs-)misdaad plegen. Kijk maar, het staat in alle kranten en nieuwsmedia.

Maar wat, wanneer men wèl beschikt over voorkennis? Wat, wanneer men deze afschuwelijke oorlog, waarin het oorlogsrecht etcetera inderdaad met voeten getreden wordt, niet laat beginnen op 24 februari jl. maar om hem oprecht te proberen te begrijpen plaatst in de context van de hedendaagse geschiedenis? Wanneer men hetgeen in Rusland gaande is en gezegd wordt niet bij voorbaat bagatelliseert, maar probeert te doorgronden welke sentimenten daar – in elk geval bij de macht – onterecht of terecht leven. Dan gaat het misschien wel over een winstgevend economisch model van toe-eigenen en overheersen waarin alle afschuwelijkheden, die daarmee gepaard gaan, van generlei belang zijn. Nee, niet door Rusland, maar juist door de aan de Verenigde Staten van Amerika gelieerde landen. Dan voert Rusland juist een levensgevaarlijke strijd op leven en dood om niet overheerst en toe-geëigend te worden. Wellicht is deze oorlog op Oekraïens grondgebied, afschuwelijk als alle andere waarover we in onze media haast nooit iets vernemen, nog een uitvloeisel van de Eerste Wereldoorlog, die volgens de geschiedenisboekjes duurde van 28 juli 1914 tot 11 november 1918. Ons beeld van de werkelijkheid kan volgens mij pas enigszins kloppen wanneer dat complex is, zoals de geschoffeerde schurk tegen de imperialistische schurk. De goeie tegen de slechte hoort thuis in – voor mij saaie – films, romans en sprookjes, maar nimmer in de echte wereld. In elk geval is zorg voor de slachtoffers in Oekraïne, hetgeen volgens mij de eerste, tweede en derde prioriteit zou moeten krijgen, de laatste zorg van hen die in de machtige wapenindustrie hun geld verdienen, van de kleine kring van mensen die aan de politieke touwtjes trekt en van meet af aan geen staakt het vuren wil, en van de invloedrijke oorlogsstokers, want voor hen is ‘Eeuwige Oorlog’ hun levensader. Op een gezonde manier zouden we alle (groot-)machten moeten wantrouwen.

De Belgisch-Canadese historicus, politicoloog en publicist Jacques Pauwels is mijns inziens uitstekend in staat om vlot een helder inzicht te geven in de complexiteit rondom deze – ook voor ons – uitermate gevaarlijke oorlog op Europees grondgebied, te meer omdat het comando-centrum van Oekraïne in Brussel (en Washington) gevestigd is. Voor reeds gehersenspoelde mensen zal dit confronterende kost zijn, en degenen die zich al langer bezig houden met het thema ‘oorlog en vrede’ horen van Pauwels niet veel nieuws. De meerwaarde, die dit interview voor mij had, is dat hij in rap tempo helder maakt wat de wereldorde bepaalt, inclusief alle chaos en lijden die dat noodzakelijkerwijs veroorzaakt. Zijn inzichten ontvouwen zich – helaas via youtube – wanneer u hier klikt.

Wie graag op de bank met een kopje thee (verder) leest over zijn inzichten: hij schreef onder meer “De grote mythen van de moderne geschiedenis” (2019), “De Groote Klassenoorlog 1914-1918” (2014), “Big Business met Nazi-Duitsland” (2009), “Europese namen voor de wereld” (2008), “Het Parijs van de sansculotten: een reis door de Franse Revoluties” (2007), “Een geschiedenis van de namen van landen en volkeren” (2006), “De Canadezen en de bevrijding van België 1944-1945” (2004) en tevens bijzonder lezenswaard: “De mythe van de ‘goede oorlog’: Amerika in de Tweede Wereldoorlog” (2000); allemaal uitgegeven door EPO Uitgeverij (voor wie niet alles slikt) in Antwerpen; België.

Bronnen naast Epo Uitgeverij Antwerpen en trefwoord ‘Jacques Pauwels’ op Wikipedia: “BEKIJK: ‘Geschiedenis, essentieel om oorzaken van Russische invasie van Oekraïne te begrijpen’”; een gesprek tussen de Belgisch-Canadese historicus Jacques Pauwels en Lode Vanoost, en “Voert Rusland een strijd op leven en dood?” door Han Soete; beide via DeWereldMorgen op 22 september 2022.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s