Selluf toen

Als kind had ik het al; en nu heb ik het weer eens klaargespeeld: het begon met een idee. In plaats van een bank, die zelden of nooit gebruikt wordt, wilde ik naast mijn bureau een werktafel in mijn werkkamer en wel eentje waaraan ik zowel staande als zittend kan werken.

De lengte en breedte van het werkblad maakten de aankoop van een bestaand exemplaar onmogelijk. Vandaar dat ik besloot het hout zelf te verlijmen. Na tekenen en aankopen veranderde mijn woonkamer in een werkschuur. Het lijmen was het probleem niet; het verwijderen van lijm op het bovenblad des te meer. En dat terwijl ik het paneel met de bovenkant naar boven had laten drogen.

Vervolgens bevestigde ik de dragende balken onder het werkblad en de constructies om de poten vast te maken. Het grote geheel, met een gewicht van 30 tot 40 kg, moest buitenom naar boven. Dat kon ik klaarspelen in combinatie met een schilderklus. De schilder wilde me wel een handje helpen. Dat ging bijna fout, toen de ladder waarop ik stond weggleed. Maar ‘bijna’ is niet helemaal. Het werkblad kwam ongeschonden op zijn plaats. Ik met een handgrote blauwe plek, de schilder met een scheut adrenaline in zijn lijf en mijn buren kwamen ‘met de schrik vrij’.

Daarna hielp een zoon van mij met het aanbrengen van de poten, het verstevigen van heel die constructie en het plaatsen van een onderblad. Op het onderblad kan ik dan in een ‘dode hoek’ onder het werkblad een printer en computertoebehoren kwijt. Onvoorziene omstandigheden waren dat de muren in mijn werkkamer geen van alle recht lopen en dat ook de vloer in het midden lager is dan aan de randen. Dat bleek goed oplosbaar doordat de 5 poten nog vastgemaakt moesten worden. Het veroorzaakte stof liet ik neerdalen en ik bereidde het aflakken voor. Op advies van de schilder gebruikte ik daarvoor wat in goed Nederlands ‘White wash’ genoemd wordt.

Vervolgens was het de beurt aan horizontale plinten voor een nauwe aansluiting van het werkblad op de ronde muren. Ik kocht een gebruikte barkruk, die in hoogte verstelbaar is, en een led-lichtsnoer voor verlichting onder de tafel. En nu is alles geïnstalleerd en in gebruik.

Alles bij elkaar was dit een project van 2½ week, waarin ik verspreid over 4 dagen zo’n 20 uur aan het blad gewerkt heb, mijn zoon 5 uur en de schilder 1, exclusief het consumeren van koffie en het zelfgemaakte appelgebak. En het is mooi geworden! Mijn woonkamer is daarnaast ook nog schoner dan toen ik aan dit project begon. En ik vind het echt leuk om van een plannetje te komen tot een tastbaar resultaat dat helemaal voldoet aan mijn wensen. Met dank aan de leveranciers, de schilder en mijn zoon natuurlijk.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s