Amper een maand geleden op zijn zetel neergestreken sloot de nieuwe Zuid-Koreaanse president Moon Jae-In op 19 juni jl. de ‘Kori-1’, de oudste kernreactor van het land. Daar wil hij het niet bij laten. President Moon belooft alle voorbereidingen voor nieuwe kernreactoren te schrappen en wil de levensduur van de huidige reactoren niet verlengen. Hij bepleit investeringen in schone energiebronnen zoals wind- en zonne-energie.
Dat scheelt één aspect van de 2 huidige gigantische gevaren voor de gehele mensheid, als we Noam Chomsky mogen geloven. Chomsky verzamelde uit zijn werk van de afgelopen 4 jaren 23 essays. Zijn uitgever bracht deze uit onder de titel ‘The Chomsky Papers’. Chomsky stelt vast dat de Verenigde Staten van Amerika (VS) sinds Wereldoorlog II nog steeds de oppermachtige wereldleider is die de agenda bepaalt. Ook neemt hij de tendens waar dat de VS heel veel van zijn alleenheerschappij kwijt raakt. De opkomst van Azië, Brazilië, China, de Europese Unie, India, Rusland en Zuid-Afrika tast het economisch overwicht van de VS aan. Toch blijft de VS nog steeds de machtigste speler, onder meer omdat het land militair nog steeds oppermachtig is.
De burgers van de machtige en rijke staten genieten van een ongewone erfenis aan mogelijkheden, privileges en vrijheid. Juist zij staan nu voor levensbepalende keuzes over hoe zij zullen antwoorden op de huidige uitdagingen van groot menselijk belang.
Chomsky ziet 2 gevaren voor het voortbestaan van de mensheid.
Het ene is het sluipend gif van de klimaatcrisis dat dreigt acuut en catastrofaal te worden als niet snel en drastisch wordt ingegrepen.
Het andere is dat van een vernietigende kernoorlog. Dit 2de gevaar is sinds zijn eerste essay van 1967 nooit afgenomen, ook al verdween het na het einde van de (eerste) Koude Oorlog in 1989 een lange periode van de mediaradar.
Politieke dissidenten aan de overkant krijgen de omgekeerde waardering van de eigen dissidenten, stelt Chomsky. Overal worden degenen die netjes in lijn handelen ten dienste van de staat door de binnenlandse brede intellectuele gemeenschap geprezen, terwijl degenen die dat weigeren door hen worden afgestraft. En in ‘vijandige’ landen worden degenen die handelen in lijn van hun staat door de ‘vijandige’ brede intellectuele gemeenschap argwanend bekeken, terwijl degenen die dat in dat ‘vijandige buitenland’ weigeren door hen worden geprezen. Daarom, stelt Chomsky, is het hypocriet dat Westerse landen andere landen aanspreken op het naleven van mensenrechten. In het Westen worden deze ook niet nageleefd en dan gaat het nog niet eens om de betrokkenheid van de VS bij martelingen in Jemen of het buitenrechtelijk gevangen houden van ‘verdachten’ op Guantánamo Bay of de verderfelijke rol van de VS in Israël/Palestina. Chomsky veroordeelde ook vaak het misbruik van de term ‘socialisme’ door de Sovjets, omdat hun samenlevingen allesbehalve socialistisch waren. Zijn boeken waren daar dan ook verboden.
De principes van imperialistische VS-dominantie hebben volgens Chomsky enerzijds weinig fundamentele veranderingen ondergaan, terwijl anderzijds de VS-capaciteit om die dominantie effectief op te leggen er duidelijk op achteruit is gegaan. De machtsverdeling op aarde lijkt zich meer en meer uit te spreiden over een veranderende wereld. Dit heeft talloze gevolgen, waarvan de belangrijkste de dreigingen zijn die over de wereldorde hangen:
kernoorlog en
milieucatastrofe.
Beide gevaren bedreigen letterlijk het waardig overleven van de mensheid. Chomsky waarschuwt dat het erger is: “Deze beide dreigingen zijn onheilspellend en nemen toe.” De informatie [in dit boek; LV] en de bewustwording die er uit volgt zijn de eerste stap naar het formuleren van een alternatief. Die taak ligt volgens Chomsky in de eerste plaats bij ons hier: bij de burgers van de machtige en rijke staten “die genieten van een ongewone erfenis aan mogelijkheden, privileges en vrijheid dankzij de strijd van de generaties voor hen en die nu voor levensbepalende keuzes staan over hoe zij zullen antwoorden op deze uitdagingen van groot menselijk belang.”
Bronnen: “Zuid-Korea stapt uit kernenergie” door Inter Press Service op 21 juni 2017 en “Noam Chomsky: ‘De echte baas van de wereld? Nog steeds de VS’, Boekrecensie van ‘De Chomsky Papers’” door Lode Vanoost op 19 juni 2017, beide via DeWereldMorgen en “Geheime martelgevangenissen in Jemen, VS betrokken” door de redactie Buitenland van de Nederlandse Omroep Stichting via de website van de NOS op 22 juni 2017.
“De Chomsky papers” door Noam Chomsky, in het Nederlands sinds mei 2017 via uitgeverij Epo in Antwerpen ISBN10 946267101X, ISBN13 9789462671010