Het begon allemaal met een periodieke controle. Ik ga al 40 jaar elk half jaar naar een tandarts, die ik in mijn studententijd bij Studont ontmoet had. Studont was ooit een samenwerkingsverband om studenten te leren hun gebit te onderhouden en hun gebit te verzorgen. Deze tandarts ‘nam mij mee’ toen hij een zelfstandige praktijk opzette en hij is onlangs een samenwerking aangegaan met enkele jonge tandheelkundigen. Voor de periodieke controle bezocht ik een van hen 3 weken geleden.

Tevoren had ik al aangegeven dat het niet bij een controle zou blijven, omdat ik last heb van tandpijn. De – voor mij nieuwe – receptioniste stelde voor te komen voor de controle en om dan samen met de tandarts ‘een plannetje te maken’. Ik nam het mezelf kwalijk dat ik haar benadering truttig vond. In die stemming bezocht ik de nieuwe praktijk aan de Utrechtse Maliebaan.

Ik bleek weer eens een voorspellende geest te hebben gehad;
3 consulten later is dit de balans van verrichte werkzaamheden:
1 periodieke controle
4 verdovingen
2 eenvlaksvullingen composiet
1 tweevlaksvulling composiet
1 drievlaksvulling composiet
3 droogleggingen van een elementen met een rubber lapje
1 rubberdam aanbrengen
4 kleine röntgenfoto’s
1 elektronische lengtebepaling
1 gebruik roterende nikkel-titanium instrumenten
1 gebruik operatiemicroscoop
1 opnieuw vastzetten van een kroon
1 uitgebreid wortelkanaalbehandelingconsult
1 behandeling van een slecht functionerend wortelkanaal
1 wortelkanaalbehandeling per element met 2 kanalen

Hoewel ik de veel jongere tandheelkundige dan mijn vertrouwde tandarts niet kende, had ik al vrij snel alle vertrouwen in zijn kunnen. Ik was tijdens de langdurige behandelingen vooral bezig met kijken naar een oninteressant plafond, ontspannen en slikken. Grappig, wanneer er in mij geboord wordt terwijl ik er geen pijn aan heb.

Het plan was geweest 2 wortelkanaalbehandelingen uit te voeren, maar omdat bij de tweede wortelkanaalbehandeling een kroon losliet, bleef die tweede beperkt tot het opnieuw vastzetten van de mantel van de namaakkies.

Heel de behandelperiode, met uitzondering van de verdoofde consulten, had ik pijn. Eerst verhielp de voorbehandeling van een wortelkanaalbehandeling mijn tandpijn niet. Na het volgende consult verergerde de tandpijn terwijl ik ook nog eens flink op mijn wang gebeten had toen de hele rechterkant van mijn mond verdoofd was. Een week lang verging ik van de pijn, alleen al als ik mijn mond open deed. Pas vlak voor het laatste consult vroeg een vriendin waarom ik geen pijnstillers gebruikte als ik zoveel pijn heb. Mijn reactie was: “Omdat ik daar niet aan gedacht heb”.

Achteraf complimenteerde ik de jonge tandheelkundige met zijn vasthoudendheid. Ik dacht toch zeker te weten dat hij een hoektand moest aanpakken, omdat daar het probleem zat. Ik sprak ook steeds van tandpijn. Hij wist zeker dat hij met de kies daarachter de oorzaak van mijn vermeende tandpijn behandeld had. Dat hij gelijk heeft gehad, blijkt nu de verdoving uitgewerkt is en de wond aan de binnenzijde van mijn wang niet meer drastisch ontzien hoeft te worden. Nu moet ik er aan wennen weer over beide zijden van mijn gebit te eten en drinken, want ik ben eraan gewend geraakt dat over links te doen.

Over vijf maanden zien we weer verder. Voorlopig alleen nog op aanraden van de nieuwe tandarts mijn tanden poetsen met Sensodyne ® Rapid; dan zou het allemaal voor de bakker komen. Tot die tijd geen tandartsbezoeken meer, hoop ik.