Onze premier Mark Rutte is blij dat Nederland weer een keer aanwezig is bij de G20, morgen en overmorgen in Hamburg. “Vooral gezien de internationale ontwikkelingen is het belangrijk dat Nederland er als grote economie weer bij is“, redeneert hij kleurloos. En zo is het.

Immers die Grote 20, waarin Europese landen dubbel vertegenwoordigd zijn, zijn niet te vertrouwen. Eerst maar even om welke economieën het gaat: Argentinië, Australië, Brazilië, Canada, China, Duitsland, Europese Unie, Frankrijk, Groot-Brittannië, India, Indonesië, Italië, Japan, Mexico, Rusland, Saoedi-Arabië, Turkije, Verenigde Staten van Amerika, Zuid-Afrika en Zuid-Korea.

Dan het ‘niet kunnen vertrouwen’: de landen van de G20, die vanaf 7 juli 2017 in Hamburg bijeenkomen, geven bijna 4x meer publiek geld uit aan fossiele brandstoffen dan aan schone energie.
Het Deepsea Delta olieboorplatform in de Noordzee werd gebouwd en wordt uitgebaat met belastinggeld uit meerdere G20-landen.
De Maersk Venturer is een mobiel olieboorplatform voor proefboringen, gefinancierd met G20-belastinggeld.
Een steenkooltransportband in Newcastle Port, Australië, werd medegefinancierd met Japans belastinggeld.
In totaal ging in 2013, 2014 en 2015 $ 215.400.000.000 (€ 189.000.000.000) aan G20-belastinggeld naar de productie van fossiele brandstoffen, inclusief steenkool, terwijl slechts $ 56.100.000.000 (21% van het totaal) naar hernieuwbare energie ging. De G20-landen staken in diezelfde periode $ 40.500.000.000 in onderzoek naar nieuwe ‘reserves’ van gas, olie en steenkool, terwijl de meeste al ontdekte ‘reserves’ onaangetast zouden moeten blijven om de vreselijke gevolgen van klimaatverandering te voorkomen. Iets meer dan 26% van de door de G20 gebruikte belastinggelden ging naar energie-infrastructuur die voor vuile energie kan worden ingezet, zoals grote waterkrachtcentrales of infrastructuur die niet direct gelieerd is aan een specifieke energiebron.

Nu is er best iets voor te zeggen om Rutte het voordeel van de twijfel te gunnen en te verwachten dat hij deze kwalijke kanten van ‘het grote geld’ van de G20 gaat proberen te stoppen. Met zijn blijdschap mee te mogen praten met de ‘grote jongens’ kun je immers alle kanten op. Ikzelf zou echter meer geneigd zijn mij bij de Hamburgse demonstranten te voegen omdat de G20 alle vertrouwen in een betere wereld allang verspeeld heeft. En dan heb ik het niet alleen over klimaatverandering maar ook over
de toename van armoede onder de onderlagen van de mondiale bevolking,
verslechtering van arbeidsomstandigheden,
de verruiming van flexwerk,
de instandhouding van hongerende arbeidskrachten en zelfs slavernij,
de stagnatie van lonen,
mensenrechtenschendingen van onderdanen en vluchtelingen,
oorlogsretoriek,
oorlogshandelingen en
de aantasting van welzijn all over the world om aandeelhouders en de grootgrutters van nu tevreden te stemmen.

Bronnen: “Rutte: goed om na zeven jaar weer bij G20 te zijn” door de redacties Buitenland en Politiek van en via NOS.nl en “G20 financieren verdere snelle ondergang van het klimaat” door Inter Press Service via DeWereldMorgen.be; beide op 6 juli 2017.