Minder dan een handjevol megacorporaties domineert vandaag de dag onze levens op ieder aspect. Zo komen onze voedingsmiddelen haast allemaal uit een van de volgende 11 bedrijven: Associated British Foods plc, The Coca-Cola Company, Danone S.A., General Mills Inc., Hellogg’s, Kraft & Heinz, Mars, Mondèz International, Nestlé, Pepsico en Unilever. Zij vullen met elkaar onze supermarkten.

Wij denken misschien dat deze producten in de schappen van de winkels met elkaar concurreren, maar dat gaat wat genuanceerder. Voor een deel komen de producten namelijk uit dezelfde voedselfabriek. Maar de werkelijkheid maakt van het concurreren een klucht. De grootste institutionele beleggers van deze 11 bedrijven, blijken dezelfde te zijn, te weten de Bank of America Corporation, Bank Of New York Mellon Corporation, Blackrock Inc., Inc.Franklin Resources, LLC Geode Capital Management, JP Morgan Chase & Company, Northern Trust Corporation, State Street Corporation, The Inc.Vanguard Group en de LLP Wellington Management Company. Voor deze beleggers maakt het niets uit welk product de concurrentiestrijd in de winkels wint, want hun risico op winst of verlies is gespreid, zoals dat heet. Zolang de omzet stijgt, strijken ze de winsten op. Ze investeren immers in alle met elkaar concurrerende voedselfabrieken, zoals een beetje grootbedrijf in de Verenigde Staten van Amerika zowel de democratische als de republikeinse kanshebber op het presidentschap financiert om daarna iets terug te verlangen.

Binnen de technologische industrie domineren Alphabet (Android, Google & YouTube), Apple Inc., Facebook (Facebook, Instagram & WhatsApp), Microsoft (Bing, Microsoft, Office, Windows & XBOX) en Twitter. De grootste institutionele beleggers van deze bedrijven, blijken dezelfde te zijn als die in de voedingsmiddelenindustrie domineren. En diezelfde beleggers investeren ook dominant in alle andere bedrijven, die de technologische industrie domineren met computers, huishoudelijke apparatuur, smartphones en televisies. Zo komen we keer op keer dezelfde institutionele beleggers in een hoofdrol tegen.

Wanneer we bijvoorbeeld op vakantie willen, kijken we op onze Apple of Microsoft-computer en zoeken via Expedia, Trip.com of Skyscanner een goedkope vlucht van AirFrance KLM, American Airlines, Delta Air Lines, Lufthansa, United Airlines of Transavia. Het toestel, waarmee we vliegen is een Airbus of Boeing. We zoeken een verblijfsplaats via AirBnB, Booking.com of Groupon en na aankomst laten we via Tripadviser een reactie achter. Alle hier genoemde bedrijven delen dezelfde grootste institutionele beleggers met de technologische en voedingsmiddelenindustrie, inclusief de oliemaatschappijen, die de kerosine voor het vliegtuig leverden, en de mijnbouwbedrijven, die de metalen wonnen waarvan het vliegtuig gemaakt is. Zij domineren ook deze primaire industrieën. Dat geldt ook voor de agrarische bedrijven, die de wereld domineren, zoals ADM, Bayer (moederbedrijf van Monsanto), Cargill en John Deere, en de verwerkingsbedrijven Lululemon, Reliance IL, Inc.TJX Companies, VF en Zalando. Hetzelfde geldt voor de talloze kledingmerken van Adidas tot Zara. Of we nu ’s werelds grootste olieraffinaderijen nemen, de pharma-industrie, de tabaksproducenten of de zonnepanelenproducenten; de aandelen zijn grotendeels in handen van dezelfde institutionele beleggers, zoals dat ook geldt voor de dominerende auto-, electronica-, vliegtuig- en wapenindustrieën, de banken, bouwbedrijven, cosmeticamerken, online marktplaatsen, restaurantketens, telefoon- en verzekeringsmaatschappijen en de grote warenhuizen. Tenslotte geldt dit ook nog eens voor onze betaalmiddelen als American Express, Mastercard, PayPal, Visa en Western Union.

Nu blijkt als klap op de vuurpijl ook nog eens dat deze institutionele beleggingsmaatschappijen elkaars aandelen bezitten. De ‘kleinere’ supergrote beleggers en de grotere zijn daardoor in de praktijk in bezit van nog grotere. De top van deze piramide blijkt in handen van BlackRock Inc. en The Inc.Vanguard Group. Deze 2 institutionele beleggers hebben een wereldmonopolie. Zij beschikken naar verwachting van Bloomberg in 2028 over $ 20.000.000.000.000, waardoor zij praktisch alles op aarde bezitten, inclusief de centrale of federale banken en hun computersystemen. De grootste aandeelhouder van BlackRock Inc. blijkt uiteindelijk The Inc.Vanguard Group te zijn. Wie deze incorporate, een Amerikaanse bedrijfsvorm te vergelijken met een naamloze vennootschap bij ons, bezit is helaas niet uit gepubliceerde rapportages te achterhalen.

De machtigste 1% mensen op aarde, ontving in 2017 volgens Oxfam 82% van de verhandelde waarde. De rijkste 0,001%, af te lijden uit jaarrapporten zoals The Forbes, blijken net meer dan 2.000 miljardairs te zijn, waarvan 2/3 hun kapitaal verwerven door erfenissen en monopolies. De rijkste families hiervan behoorden al tot de rijksten van de aarde voordat de industriële revolutie plaatsvond, zoals een aantal koninklijke families. En dan zijn er bijvoorbeeld de families Bush, Du Pont, Morgan, Orsini, Rockefelleler, Rothschild en Vanderbilt. Zij zijn hun ooit verworven macht nooit kwijt geraakt, maar hebben die hoogstwaarschijnlijk door te investeren via institutionele beleggers behouden. Deels zouden zij dat doen via privé-fondsen en non-profitorganisaties, die de schakel blijken te zijn tussen het bedrijfsleven, de media en de politiek en waarin honderden miljoenen dollars rondgepompt en witgewassen worden. Genoemde families verdienen hun kapitaal zo ongezien mogelijk.

De 3 belangrijkste foundations, die nagenoeg alle industrieën van de wereld verder met elkaar verbinden, blijken de Bill & Melinda Gates Foundation, de Clinton Foundation en de Open Society Foundations (van George Soros).

Ook de media zijn voor 90% in handen van bedrijven als de Bertelsman, CBS Corporation, News Corporation, General Electric, Sony Corporation, Time Warner, Viavom CBS, Vivendi en The Walt Disney Company. Of we nu denken aan Amazon, at & t, Fox corporation, Netflix, Prime Video of Warner Bros; zij maken niet alleen documentaires, films en andere programma’s, maar bezitten ook de kanalen waarop ze uitgezonden worden en zijn grotendeels in handen van dezelfde invloedrijke institutionele beleggers van de hierboven al genoemde industrieën. Daarmee blijkt ook de informatiestroom over wat er in de wereld gebeurt in handen te zijn van dezelfde groep investeerders. In Nederland gaat het om Bertelsmann, Mediahuis en de Persgroep, voor het leeuwendeel in handen van dezelfde institutionele beleggers, die alle mainstreammedia in handen hebben.

Nieuwsmedia gebruiken nieuws van persbureaus als ANP en Thomson Reuters, die respectievelijk in handen zijn van John de Mols’s Talpa en de Thomsonfamilie. Het European Journalism Centre financiert, leidt op, biedt stageplaatsen en verzorgt studiemateriaal. Het werkt nauw samen met Facebook en Google en wordt gefinancierd door de Bill & Melinda Gates Foundation, ons ministerie van Buitenlandse Zaken, Facebook, Google, ons ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap en de Open Society Foundations. Voor politieke analyses maken 500 mainstreammedia in 150 landen, waaronder Nederland, gebruik van de internationale media-organisatie Project Syndicate, waardoor veel nieuws als het ware wereldwijd gesynchroniseerd wordt. De financiers van Project Syndicate zijn de Bill & Melinda Gates Foundation, het European Journalism Centre en de Open Society Foundations.

De Bill & Melinda Gates Foundation, BlackRock Inc., The Coca-Cola Company, Facebook, JP Morgan Chase & Company, Mastercard, de Open Society Foundations, Pepsico, Unilever en Visa zijn weer de grootste financiers van het World Economic Forum, dat onder meer CEO’s van mondiaal de grootste bedrijven, politici en staatshoofden jaarlijks in het Zwitserse Davos samenbrengt om… Ja, waarvoor? Ze laat weten dat het gaat om de grote wereldproblemen te bespreken, maar wat bespreken ze nog meer? In elk geval worden er blijkens dezelfde teksten uit verschillende monden van regeringsleiders in Davos neuzen dezelfde richting opgezet.

Vanuit het verleden weten we dat de neoliberale ideologie met name aan bevolkingen wordt opgedrongen na ‘shocks’; gebeurtenissen zoals natuurrampen en oorlogen. De bevolking is verward en niet in staat zich te verzetten tegen economische ‘hervormingen’ of zelfs zich bezig te houden met politiek. Ze heeft al haar energie nodig om te overleven. En terwijl de bevolking nog in verwarring is, of blij met versoepelingen na de pandemie die de wereld momenteel in zijn greep heeft, kunnen bijvoorbeeld publieke voorzieningen in rap tempo worden geprivatiseerd; de shockdoctrine, zoals de Canadese journaliste Naomi Klein dat noemt. Kijk maar uit, en al helemaal wanneer er geen speld tussen bovenstaande over de onevenwichtige machtsverdeling op aarde te krijgen is.

Bron: Monopoly Het totaalplaatje van the Great Reset, een film van Tim Gielen en “Shockdoctrine” via Wikipedia voor de laatste alinea.

Hier is de film van Tim Gielen te bekijken. In bovenstaand blog heb ik de aannames en suggestieve verbanden, die ook in de film aan de orde komen, weggelaten. Ik heb hier slechts de verifieerbare feiten en één ‘hoogstwaarschijnlijk’ samengevat.

Overigens werken mijn computers op de open source van Linux om te ontkomen aan de dwang van Apple of Microsoft, koop ik altijd al zoveel mogelijk bij ondernemers en zo min mogelijk bij filialen om te voorkomen dat mijn uitgegeven geld belastingontwijkend in Ierland belandt en om ervoor te zorgen dat het een voor mij herkenbaar persoon ten goede komt, oriënteer ik mij voor wat er in de wereld gebeurt zoveel mogelijk op onafhankelijke media omdat ik mainstreammedia ervaar als teveel hypes makend en als te weinig informatief entertainment om er mijn tijd mee door te brengen, en ben ik wars van de oppervlakkigheid en het opdringerige ‘geschreeuw’, die de televisie te bieden had toen ik jaren geleden nog wel keek. Maar voor de rest verdienen de institutionele beleggers van hierboven net zo goed aan mij. Helaas.