Binnen de Europese Unie lijkt alles geoorloofd zolang het goed is voor het grote geld, ongeacht de gevolgen voor onze kleine portemonneetjes. Vandaag blijkt de Europese Centrale Bank (ECB) weer een rol te spelen die ver buiten haar verstrekte mandaten gaat. Daarbij zijn grootbanken de winnaars en mensen als u en ik de gedupeerden.

De anticorruptie-waakhond ‘Transparency International’ (TI) heeft een onderzoek uitgevoerd over het doen en laten van de ECB sinds het begin van de crisis in 2008. Wat blijkt:

Volgens de Europese verdragen moet de ECB een neutrale instelling zijn die zich strikt beperkt tot het nastreven van ‘stabiliteit der prijzen’. In de praktijk komt die bevoegdheid er op neer dat de ECB de inflatie binnen de 2% moet zien te houden.

Maar, de ECB is naast de Europese Commissie en het Internationaal Muntfonds een van de 3 leden van de ‘Trojka’. Deze Trojka legde vanaf 2008 een aantal EU-lidstaten strenge voorwaarden op om hun financiële schulden weg te werken. Volgens TI kan de ECB geen deel uitmaken van deze Trojka, omdat de Trojka ‘verreikende politieke beslissingen’ neemt en geenszins ‘neutraal’ handelt zoals ECB behoort te doen. Dat over de vorm.

Machtige politici laten de ECB onpopulaire maatregelen afdwingen, zodat deze politieke bestuurders geen verantwoording hoeven af te leggen voor hun politiek

Nu de inhoud. In geheime brieven aan onder meer de Italiaanse en Spaanse regeringen maakte de ECB duidelijk dat van steun aan hun banken geen sprake zou zijn als niet eerst zware economische hervormingen werden doorgevoerd. Dàt zou nog tot haar taak gezien kunnen worden, maar nou komt het: die ‘hervormingen’ moesten uitsluitend bestaan uit sociale inleveringen voor de bevolking; banken en bedrijven werden vrijgesteld van ‘hervormingen’.
Nog zo èèn: ook kreeg de pas verkozen regering van Syriza in januari 2015 van de ECB te horen dat de ondersteuning van Griekse banken werd stopgezet, omdat Syriza sociale beloftes had gedaan aan de bevolking die volgens de ECB in geen geval mogen worden uitgevoerd.

Samengevat komt het rapport van TI erop neer dat de ECB afdwingt dat uitsluitend burgers betalen voor de financiële crises vanaf 2008.

Om de titel toe te lichten: Beschaamd in mijn vertrouwen in de EU, zie ik deze unie steeds meer als een wolf in herderskleren en de Uniebevolking als een stel makke schapen dat zich zonder discussie door hun herders laat leiden. Waarschijnlijk bij gebrek aan geloof in alternatieven. Want op de keper beschouwd blijkt het niet zozeer de ECB zelf te zijn, die deze beleidskeuzes maakt. De Europese Commissie en de regeringen van de machtige EU-lidstaten gebruiken de ECB om onpopulaire maatregelen af te dwingen, zodat zij daar zelf niet openlijk voor uit hoeven komen. Machtige politieke bestuurders ontkomen er zo aan verantwoording af te leggen voor hun politiek en voor de gevolgen van hun verreikende politieke beslissingen.

Voor het naadje van de kous: klik hier om “Two sides of the same coin; Independence and accountability of the European Central Bank” van ‘Transparency International’ te openen.

Bron: “En hier ’t bewijs: ECB overtreedt voortdurend zijn bevoegdheden” door Lode Vanoost via De Wereld Morgen op 4 april 2017.