Ik zie vooruitgang. Eindelijk. No nonsensepolitiek zonder alternatief, maakt plaats voor alternatieve no nonsensepolitiek en een die mij beter bevalt. De geschiedenis zal het uitwijzen, maar volgens mij schrijft de in de Britse media verguisde en in onze media genegeerde Jeremy Corbyn wereldgeschiedenis.

Dit is een poging om de identiteitscrisis aan te pakken die de sociaaldemocratie teistert, niet alleen in Groot-Brittannië maar in de hele wereld.

Wat is het geval? Op 8 juni aanstaande worden in Groot-Brittannië, op instigatie van de Conservatieve eerste minister Theresa May, vervroegde verkiezingen gehouden. Maandag 15 mei jl. stelde partijvoorzitter Jeremy Corbyn het programma van Labour voor. In 12 hoofdstukken licht het Labour-programma een politiek project toe, dat kan worden samengevat als een breuk met 30 jaar neoliberaal besparingsbeleid onder Britse Conservatieve èn Labour-regeringen. Labour kiest niet langer voor sociaal-gecorrigeerd neoliberalisme. Vandaar dat ik vooruitgang zie. Kom er in Nederland maar eens om…

Labour kiest in haar programma, met de veelzeggende titel “For the Many, Not the Few”, voor een andere economie en een andere Brexit-onderhandelingsstrategie dan die immigratie en internationale handel ten dienste wil stellen van de financiële instellingen en grote bedrijven.
In haar nieuwe programma kiest Labour voor een economie ‘die voor iedereen werkt’ en een Brexit-onderhandelingsstrategie dan die immigratie en internationale handel ten dienste wil stellen van de gewone mens.
Labour is met dit programma de 1ste traditionele sociaal-democratische partij in Europa die breekt met dogmatisch marktdenken waarin de rol van de overheid kleiner wordt. Zij stelt lagere belastingen voor de laagste lonen en hogere voor mensen met topinkomens voor.
Labour kiest voor openbaar onderwijs, wil niet alleen mensen in loondienst betere werkomstandigheden bieden maar ook kleine zelfstandigen. De sociale zekerheid moet van Labour weer betaalbaar worden, ook voor kleine gepensioneerden, werklozen en zieken. Verder bevat het Labour-programma hoofdstukken over de openbare gezondheidszorg, over politie en justitie, aangaande Engeland, Noord-Ierland, Schotland en Wales voorstellen voor meer regionale bevoegdheden, en standpunten over buitenlandse politiek, LGBT-rechten, minderheden en vrouwenrechten.

Zelfs Owen Jones, een kritikaster van Labour en haar partijvoorzitter Jeremy Corbyn, toonde zich in zijn columns in The Guardian lovend over Labours nieuwe partijprogramma: “Dit is een poging om de identiteitscrisis aan te pakken die de sociaal-democratie teistert, niet alleen in Groot-Brittannië maar in de hele wereld.”

De Britse mainstreammedia zijn niet zozeer kritisch over Labours nieuwe programma, maar ronduit misprijzend en neerbuigend. Wat wil je anders; 80% van de Britse media is eigendom van 5 miljardairs.
Het enthousiasme op Britse sociale media daarentegen is groot.

Helaas gaapt er door onjuiste en onvolledige berichtgevingen in de media over Corbyn en Labour een groot verschil tussen de openbare steun voor de voorstellen, die Corbyn verdedigt, en het idee dat het Britse volk over hem en Labour heeft. De race is dus nog lang niet gelopen. De race zal zelfs nooit ‘een gelopen race’ zijn, maar ik ben blij met het breken met het idee dat gewone mensen er voordeel bij hebben wanneer grootbedrijven fiscaal en wat betreft (arbeids)rechten en (sociale) plichten in de watten gelegd worden en per definitie bij een groeiende economie. Niets is minder waar en ik zie deze aannames al heel lang als een desastreuze misvatting voor veel, heel veel mensen.

Klik hier voor het nieuwe programma “For the Many, Not the Few” van Labour.

Bron: “Jeremy Corbyn staat voor enorme uitdaging, Analyse” door Lode Vanoost via de website van De Wereld Morgen op 19 mei 2017.