Enkele duizenden mensen die in de bittere, natte koude een mensenketting vormen rond het Maximiliaanpark om een razzia te vermijden vormden zondagavond een ongezien hoogtepunt van een krachtige solidariteitscampagne.

Dat Maximiliaanpark ligt in de Noordwijk van Brussel. Tijdens de zomer van 2015 streken er veel migranten/vluchtelingen neer. Maandenlang al slaagt een netwerk van gewone burgers er iedere nacht opnieuw in om de honderden migranten rond het Noordstation een slaapplaats te bieden. Ze organiseren zichzelf via sociale media en slagen waar de overheid op schrijnende wijze faalt: het voorzien van een dak, een bed en een minimum aan comfort voor wie letterlijk in de kou staat.

Belgische families ondersteunen deze families-zonder-papieren in alle stilte. Scholen en onderwijzend personeel zetten zich in voor leerlingen-zonder-papieren en Belgische kerken organiseren al jarenlang opvang en hulp. Nog steeds zijn tal van Belgen in alle stilte actief in de regio’s rond Calais en Duinkerken om migranten te helpen waar mogelijk. In België bestaat een robuust netwerk van solidaire burgers die hulp organiseren voor migranten.

Dat dit solidariteitsnetwerk een sterke mobilisatiekracht heeft, werd zaterdag, twee weken geleden bewezen. Toen kwamen 8.000 mensen de straat op om het beleid van Theo Francken, staatssecretaris voor Asiel en Migratie en belast met administratieve vereenvoudiging, aan te klagen en zijn ontslag te eisen. Dat dit netwerk er een week later opnieuw in slaagt om enkele duizenden mensen op de been te brengen op een gure zondagavond, is op zich al indrukwekkend te noemen. Aangezien het doel was de politie te beletten een razzia uit te voeren, een vorm van burgerlijke ongehoorzaamheid, maakt het voorval indrukwekkender. Hoewel de intentie van de actievoerders volstrekt vreedzaam was, maakte het risico dat de politie gewelddadig zou ingrijpen dit gebeuren tot een hoogtepunt van een krachtige solidariteitscampagne.

Dit robuuste solidariteitsnetwerk zal zeker een doorn in het oog van politieke krachten zijn die een gespierd beleid tegenover de minst bedeelden voorstaan. In ieder geval houdt deze groeiende solidariteitsbeweging rekening met mogelijke tegenzetten van de overheid en de politiediensten. Ongetwijfeld zullen er pogingen ondernomen worden om hun solidariteit te breken. Dat zal vooral gebeuren door migranten en activisten te proberen te criminaliseren, want zo gaat het dit tijdsgewricht, zwichtend onder communicatiedeskundigen, altijd. Echter, voor we verzanden in normaal nieuws; tot de vorige alinea het goede.

Bron: “Ongeziene solidariteit: duizenden burgers weten grootscheepse razzia te vermijden” door Thomas Decreus via DeWereldMorgen op 22 januari 2018.