Er was een tijd dat ik geloof had in het dialectisch proces; een redeneervorm die naar waarheid probeert te zoeken door gebruik te maken van tegenstellingen. In de klassieke oudheid was het nog meer dan nu een argumentatievorm. Het woord dialectiek gaat dan ook terug op het Oudgriekse ‘dialegesthai’, dat ‘converseren’ betekent. “Zeno van Elea heeft door gebruik te maken van tegenstellingen geargumenteerd tegen de realiteit van beweging en verandering”, zegt Aristoteles waarderend over hem in zijn ‘Fysika’, maar in zeer brede kring wordt Aristoteles zelf beschouwd als de meester of stichter van de dialectiek, temeer omdat het begrip dialectiek al snel bijna geheel samenviel met dat van de formele logica in die tijd, die van Aristoteles afkomstig is.

Echter, Dass war einmal. In dit tijdgewricht worden mensen met opvattingen, die voor machthebbers bedreigend zijn, niet met argumenten bestreden. Door een geraffineerde omgang met media, zo analyseerde Yanis Varoufakis op 6 januari jl., wordt de achterban van deze mensen aan het twijfelen gebracht, waardoor de angel van hun ideeën onschadelijk wordt gemaakt zonder die ideeën ter discussie te stellen.

Dat vraagt om uitleg, dus ik geef 4 voorbeelden:

1. Om hem vanuit Groot-Brittannië uitgeleverd te krijgen, omdat hij oorlogsmisdaden in Afghanistan en Irak aan het licht had gebracht, werd Julian Assange beschuldigd van verkrachting, hetgeen een linkse feminist als Assange in het hart raakt, maar niet gebeurd is. En toen later zijn aanhangers konden bewijzen dat gelekte e-mails authentiek waren en dat ze de diepe corruptie binnen de Amerikaanse Democratische Partij aantoonden, werden zij overstemd door het verhaal dat de publicatie van de e-mails door WikiLeaks een politieke inmenging was, omdat de betrokken e-mailaccounts vermoedelijk door Rusland waren gehackt om de verkiezingsuitslag te beïnvloeden.

2. Voorafgaand aan de Griekse schuldenkwestie, die in 2015 speelde, probeerde de populaire linkse Griekse regering zich te verzetten tegen de strenge leningsvoorwaarden, die door Europese en internationale financiële instellingen werden opgelegd. Dat vragen de leningsvoorwaarden te versoepelen werd door de Eurogroep onder leiding van de zich sociaal-democraat noemende Jeroen Dijsselbloem in samenwerking met de Europese Centrale Bank en het Europarlement niet getolereerd en er werden eenzijdig voorwaarden opgelegd met welk doel? Met de bedoeling het socialistische alternatief in Griekenland te vernietigen. 

3. Om zijn linkse plannen voor Groot-Brittannië onschadelijk te maken werd Jeremy Corbyn van antisemitisme beschuldigd. Nadat Corbyn zich genoodzaakt gevoeld had af te treden, bleek ook daar niets van waar te zijn.

4. In het distributiecentrum van de HEMA in Utrecht worden de targets zo hoog gesteld dat tegen een ieder, die commentaar heeft, gezegd kan worden: “Ja, sorry, jij haalt hier je targets niet, dus zoek maar een andere baan.”

Er valt geen tijd te verliezen

Varoufakis beschrijft hoe linkse andersdenkenden, die de verhalen van het Westerse establishment uitdagen of verstoren, uiteindelijk niet alleen worden onderworpen aan een karaktermoord, zoals altijd al het geval was, maar tegenwoordig ook worden gemanipuleerd om zelf aan hun karaktermoord deel te nemen.

We moeten manieren vinden om de oorlogsmisdadigers aan te pakken, die ons er valselijk toe hebben aangezet om te eisen dat Julian Assange, die slechts hun misdaden aan het licht heeft gebracht, degene werd die opgesloten moest worden. We moeten duidelijk maken dat zij, die bereid zijn om antiracisten als antisemieten weg te zetten, de èchte racisten zijn (dat deed Sir Keir Starmer, de opvolger van Jeremy Corbyn). En we moeten als ware oorlogshaviken al degenen ontmaskeren, die de linkse anti-oorlogsbeweging ervan beschuldigen dictators te verontschuldigen wanneer we proberen te voorkomen dat Westerse staten nog meer illegale oorlogen voeren met verwoestende gevolgen voor de betrokken bevolkingen.

In plaats van opstanden te organiseren om opstanden te organiseren, zoals sommige Nederlanders de ’s nachts wegens covid-19-maatregel uitgestorven straten blijken te zien als plek om omgehinderd hun destructieve, doelloze spel te spelen, moeten we ons niet laten afleiden en ons denken en onze strategieën veranderen en verfijnen. Er valt geen tijd te verliezen.

Bronnen: het trefwoord “Dialectiek” via Wikipedia en “Links mag zich niet langer laten manipuleren tot deelname aan zijn eigen karaktermoord” door Jonathan Cook via de vertaaldesk van DeWereldMorgen op respectievelijk 26 en 25 januari 2021.

In de laatstgenoemde bron is onderaan een link te vinden naar het hele verhaal van Yanis Varoufakis.