De Amsterdamsestraatweg is een lange rechte weg die voor Utrechtse begrippen een beetje aan Amsterdamse winkelstraten doet denken. De bedrijvige winkels, sommige met etalages waarachter het tentoongestelde onder een dikke laag stof ligt, de meeste goed bijgehouden. Vermoedelijk kan men aan de Amsterdamsestraatweg alles kopen van Chinees tot drinken & eten, feestartikelen, Grieks, groenten, Marokkaans, knippen, mondzorg, Nederlands, oliebollen, seksartikelen, Surinaams, tatoos, therapieën, thuiszorg, Turks, verlichting, wassen en tot witgoed.

Die lange rechte weg ben ik vandaag met mijn vast gezelschap om lunchpauzeconcerten te bezoeken per bus gegaan tot Maarssen en daarvandaan hebben we hem teruggelopen tot aan Tivoli/Vredenburg.

Het is opmerkelijk hoeveel ik dan niet blijkt te weten van dit deel van de stad; we keken immers met de ogen van toeristen. Een gedenkteken, een historisch gebouw, een kunstvoorwerp, een sluis, een voortuin met vier kerstmannen die de bezoeker uitdrukkelijk welcome heten voor die bezoeker bij een metalen hek kan aanbellen om de tuin richting voordeur te bewandelen.

En wanneer je zoals ik al 40 jaar in en rond Utrecht dwaalt lagen de herinneringen hier ook voor het oprapen. Daar wandelde ik met Mies, daar woonde Wim, hier fietste ik met Zus, daar woonde ik nog zonder Jet, die gevel doet me denken aan de tijd met Teun, hier doofde Vuur en nee, dat frietkot heet echt Gijs.

Natuurlijk kwamen we door Elinckwijk, door Zuilen en liepen we door het mooie Julianapark. Naarmate we Utrecht naderden werden de gevels en winkels bekender en bekender tot we koffie gingen drinken bij een vriend, die toevallig net thuis was. Vervolgens was het niet meer mogelijk voor mij om met toeristenogen te blijven kijken; het kwam me allemaal zo bekend voor. De pratende mannen op straat, mijn kapper, mijn sleutelleverancier, al dat verkeer dat in beide richtingen onophoudelijk rijdt, de drukte op de ‘straatweg’ en de directe rust in alle zijstraten met namen als Anemoonstraat, Berkstraat, Demkaweg, Dieselweg, Sweder van Zuylenweg, Westinghousestraat. Alleen wat drukte waar ze aan het verhuizen zijn of de aanhangwagen van een auto inlaadden.

De gevaarlijkste straat van Utrecht en misschien wel van Nederland, waarschuwde mijn vriend. Met de Kanaalstraat de gezelligste straat in heel deze regio, vind ik. Ik moet maar weer eens naar Amsterdam, waar legio van dit soort straten zijn.

De titel is van de hand van Herman Berkien.